Cynamon zawiera olejek cynamonowy i garbniki, wspomagające przemiany węglowodanów i tłuszczów. Dzienna dawka nie powinna być większa niż 2,5 g. Do potraw - pół łyżeczki cynamonu. Bywa stosowany w niestrawnościach, wzdęciach i biegunkach, działa antyseptycznie i poziom cukru we krwi.Poprawia apetyt i przyspiesza trawienie.
Można przyprawiać nim wszystkie potrawy słodzone. Podnosi smak szynki, kotletów, bitek, farszu do drobiu. Nadaje się do gotowanej ryby (nawet niewielka ilość przyprawy usuwa charakterystyczny rybi zapach), jarzyn, np. marchwi, dyni czy cukinii. Kawałki cynamonu można dodać do marynat, kawy czy grogu. Wchodzi również w skład mieszanek korzennych (np. do piernika). Dobrze łączy się z pieprzem, gałką muszkatołową i czosnkiem.
Imbir zawiera olejki eteryczne i kapsaicynę, która rozgrzewa i sprawia, że organizm spala więcej kalorii niż zwykle. Ma silny korzenny smak i aromat. Świeże kłącze imbiru jest jędrne i soczyste.Przed tarciem lub krajaniem musi być obrane. Imbir oprócz tego, że ułatwia trawienie, poprawia również krążenie, łagodzi wzdęcia, chroni przed zakażeniem układu pokarmowego i dróg żółciowych. Ma także właściwości przeciwkrzepliwe. Dawka dzienna : nie więcej niż 1,5 g świeżego korzenia lub 2 g suszonego imbiru.
Goździki są to suszone pączki zimozielonego drzewa. Mają sporo olejku eterycznego, eugenolu, który przyspiesza metabolizm. Dawka dzienna : nie więcej niż 2 g. Do potraw 3-4 sztuki lub pół łyżeczki przyprawy w proszku.
Ssanie całych goździków usuwa z ust nieprzyjemny zapach, np. czosnku.
Całymi goździkami przyprawia się kompoty, grzane wina, poncze, sosy owocowe i
mięsne oraz wekowane owoce. Dodaje się je do marynowania dziczyzny,
wieprzowiny, baraniny, śledzi. Razem z cebulą i liściem kalarepy poprawiają
smak kapusty kwaszonej. Goździki pasują do potraw z grzybów, rosołu, podnoszą
smak szynki. Sproszkowaną przyprawę można dodać do pasztecików, pasztetów, farszu,
potraw rybnych, spaghetti oraz do pizzy.
Curry to bogate źródło kurkuminy, która pobudza krążenie krwi i przyspiesza przemianę materii. Mieszanka curry składa się między innymi z: kurkumy, imbiru, kardamonu,
korzenia lubczyku, kolendry, pieprzu czarnego, papryki słodkiej, chili oraz
cynamonu.Dawka dzienna nie powinna przekraczać 2g. Do potraw nie więcej niż 1/4 łyżeczki.
Kurkuma jest tropikalną rośliną z rodziny imbirowatych. Przyprawę otrzymuje się ze zmielonej, a następnie ususzonej łodygi i korzenia rośliny. W zależności od pochodzenia ma pomarańczowożółty albo jaskrawożółty kolor. Charakteryzuje się delikatnym korzennym smakiem i zapachem. Zawarty w niej barwnik kurkumina nie rozpuszcza się w wodzie, jedynie w tłuszczach i alkoholu. Kurkuma zabarwia potrawy na piękny, żółty kolor, pobudzając apetyt. Wpływa korzystnie na produkcję soków trawiennych i żółci. W medycynie ludowej stosuje się ją w chorobach pęcherzyka żółciowego, nerek oraz jako lek na dolegliwości żołądkowe.
Wchodzi w skład mieszanek
przyprawowych. Jako barwnik z powodzeniem zastępuje szafran i jest od niego
znacznie tańsza. Kurkumy używa się do barwienia jajek na twardo, omletów, sosów
(np. musztardowego, rybnego, curry), ryżu, makaronu, zup kremowych. Nadaje
charakterystyczny smak rosołom, potrawom z drobiu, ryb i owoców morza. Można
dodawać ją do marynat. W Polsce nie jest popularna, więc wielu z nas nie wie,
jak ją dozować – od 1/8 do 1/4 łyżeczki wystarczy na 4 porcje np. jajecznicy,
zupy, mięsa czy makaronu.
Pieprz czarny ułatwia trawienie, łagodzi wzdęcia, zapobiega zaparciom, poprawia krążenie. Piperyna- alkaloid występujący w czarnym pieprzu wzmaga wydzielanie soków trawiennych, w tym kwasu żołądkowego i polepsza trawienie.Papryka chili - bardzo ostra przyprawa. Sproszkowana papryka chili to rodzaj ostrej przyprawy wyrabianej z papryki rocznej. Jest sprzedawana najczęściej w postaci czerwonego proszku jako "chili", "pieprz kajeński", "pieprz cayenne", "pieprz turecki", "pieprz gwinejski" lub płatków (grubo zmiażdżone nasiona) oraz jako główny składnik ostrych sosów (np. tabasco). Swój ostry smak zawdzięcza substancji zwanej kapsaicyną, która wykazuje wiele właściwości leczniczych m.in.przeciwbólowe, antyzapalne, antyrakowe, korzystnie wpływa na układ krążenia oraz układ trawienny.W celach leczniczych podaje się ją w stanach zapalnych dróg oddechowych.
Kardamon - aromatyczne czarne nasiona kardamonu używane są do potraw z ryżu, ciast, napojów.Nadaje się do zup, zwłaszcza grochowej, potraw mięsnych (np. gulaszu wołowego, cielęcego risotto, potrawki z kurczaka, pasztetów) oraz dań rybnych. Nadaje świeży smak dyni, marchwi, szarlotce. Skandynawowie używają kardamonu do pasztecików, Hindusi przyprawiają nim curry i rozmaite ciastka, a Arabowie kawę.
Kardamon pomaga przyśpieszyć przemianę materii, łagodzi niestrawność, odświeża oddech, hamuje wymioty, leczy zapalenie krtani.
Anyż - popularny jest w Meksyku i w rejonie Morza Śródziemnego. Ma specyficzny smak. Używany jest bardzo wszechstronnie do napojów,pieczywa, warzyw, sosów mięsnych. Przynosi ulgę w przypadku wzdęcia, łagodzi kolkę jelitową. U matek karmiących pobudza wydzielanie mleka, które również dla osesków ma właściwości wiatropędne i rozkurczowe.
Gałka muszkatałowa - pestka tropikalnego owocu muszkatałowca. Gałka muszkatałowa podobnie jak kwiat muszkatałowca zawierają dużą ilość lotnego olejku, do 40% tłuszczu, skrobię, pektyny, barwniki i mirystycynę, która ma właściwości narkotyczne. Dlatego przyprawę należy używać z umiarem. W Indiach dodaje się ją do tabaki. W medycynie ludowej stosowano ją jako lek na reumatyzm, wzdęcia, zapalenie oskrzeli. Świeżo utartą lub zmieloną gałką (kwiatem) doprawia się kremy, budynie, ciasta, lody, bitą śmietanę, kompoty, pieczone owoce, zupy i warzywa (np. szpinak, marchew, ziemniaki purée, kalafior). Pasuje też do ryb, cielęciny, drobiu, pasztetu, mielonego mięsa, a także ponczu, grzanego wina i napojów mlecznych.
Ziele angielskie to inna nazwa owoców korzennika lekarskiego. Łączy w sobie zapach goździków, cynamonu i gałki muszkatałowej. Pomaga w trawieniu. Przyprawę tę dodaje się do potraw na początku ich przyrządzania. Ma bardzo silny aromat, dlatego należy stosować ją z umiarem.Herbatka z tej przyprawy łagodzi zaburzenia żołądkowe i biegunkę. Ziele angielskie ułatwia trawienie potraw tłustych.
Ziarna dodaje się do
marynat, potrawek z drobiu, cielęciny, baraniny i sosów. Zielem przyprawia się
też warzywa, ryby, sałatki rybne, zupy jarzynowe. Dodane w niewielkiej ilości
ziele podnosi smak kompotów i deserów.
Wanilia - owoc tropikalnej rośliny storczykowatej, rosnącej w Meksyku i na Madadaskarze. Wanilia jest przyprawą
powszechnie używaną w kuchni. Można nią aromatyzować praktycznie wszystkie
potrawy spożywane na słodko. Dodaje się ją do potraw z białego sera, owoców,
aromatyzuje się nią wiele rodzajów ciast, cukierków, tortów, lodów a także
czekoladę, napoje alkoholowe, a nawet tytoń.
Jest przy tym przyprawą
łagodną, a więc bez obawy mogą ją stosować osoby z dolegliwościami żołądka,
trzustki i nerek. Przechowywana w słoiku z cukrem pudrem nadaje mu
charakterystyczny aromat. Ale uwaga : cukier waniliowy to nie to samo, co sprzedawany w torebkach cukier wanilinowy !(Wanilina to co prawda związek organiczny, substancja
odpowiedzialna w wanilii za smak i zapach, ale dla potrzeb przemysłu
spożywczego, ze względu na koszty, wytwarza się ją tylko i wyłącznie
syntetycznie.)
Już w bardzo odległych czasach ludy zamieszkujące Amerykę
Środkową i Południową, zwłaszcza indiańskie plemiona Azteków i Tolteków znały i
wysoko ceniły wanilię jako wonną przyprawę do ulubionego przez nich napoju z
rosnącego tam również kakaowca. Określano go nazwą „chochoatl” i był to
właściwie prototyp współczesnej czekolady. W czasach podboju Meksyku przez Hiszpanów, Bernard Diaz,
oficer słynnego Corteza, przebywający na dworze wodza Azteków Montezumy był
pierwszym Europejczykiem, który zdobył wiele cennych, pilnie strzeżonych przez
Indian informacji na temat preparowania strąków wanilii i przyrządzania z niej
„chochoatl”. Hiszpania była pierwszym krajem, w
którym powstały manufaktury wytwarzające czekoladę waniliową
Szafran - nazywany krokusem
uprawnym, z wyglądu przypomina krokus dziko rosnący. Wywodzi się z
Azji Mniejszej i z Indii. Dziś uprawiany jest w wielu krajach
śródziemnomorskich. Przyprawą jest pomarańczowe znamię słupka, które ręcznie
wycina się i suszy. Z 80–100 tys. kwiatów uzyskuje się tylko 1 kg szafranu,
dlatego przyprawa ta jest bardzo droga. Ma słaby aromat i gorzkawy korzenny
smak. Użyty w małej ilości wzmacnia żołądek i przyspiesza trawienie. W kuchni stosuje się go w minimalnych ilościach. Pasuje przede wszystkim do ryżu. Można używać go do przyprawiania czystych zup, jak również do mięsa jagnięcego, baraniny, zup rybnych, kalafiorowych i bulionów. Używany jest też do barwienia chleba i ciast. Przed dodaniem do potrawy szafran należy rozpuścić w małej ilości alkoholu, ciepłej wody lub mleka.
Brak komentarzy :
Prześlij komentarz