Ocet jabłkowy tani i zdrowy :-)

Znany i stosowany powszechnie w medycynie ludowej, starożytnym Egipcie i Rzymie, ale doceniony również współcześnie.
Zawiera dużo potasu, który m.in. przeciwdziała procesom miażdżycowym w organizmie.
Ocet jabłkowy to również bogactwo fosforu, chloru, sodu, magnezu, wapnia, siarki, żelaza, fluoru, krzemu oraz innych pierwiastków śladowych. Zawiera witaminę E - jeden z najsilniejszych przeciwutleniaczy.
Ocet jabłkowy jest pomocny w  profilaktyce oraz wspomaganiu leczenia, w przypadku różnych schorzeń, takich jak np. przeziębienia, zaburzenia trawienne, reumatyzm, bóle i zawroty głowy, bóle gardła, nadmiar śluzu w przewodzie pokarmowym, otyłość, choroby skórne, zaburzenia związane ze zmiana pogody. Ocet jabłkowy uodparnia na infekcje, dostarcza niezbędnych składników do utrzymania równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie.
Ocet jabłkowy neutralizuje szkodliwe działanie spożytego w nadmiarze białka oraz obniża ciśnienie krwi. Reguluje metabolizm tłuszczów, pomaga obniżyć poziom cholesterolu we krwi.
Badania przeprowadzone wśród osób z nadwagą wykazały, że regularne spożywanie octu jabłkowego przez kilka tygodni znacząco wpłynęło na redukcję tkanki tłuszczowej. Jego korzystne właściwości polegają na poprawie procesu trawienia przez przyspieszenie syntezy enzymów trawiennych oraz zwiększenie wydzielania soków żoładkowych. Dodatkowo zawarte w occie pektyny regulują perystaltykę jelit, poprawiają stan naczyń krwionośnych. Wspomaga dietę osób z cukrzycą, pozytywnie wpływając na poziom cukru we krwi.
Profilaktycznie można zażywać na czczo 2 łyżki octu rozpuszczone w 1/2 szklanki wody z dodatkiem łyżeczki miodu, jako sposób na oczyszczanie nerek oraz dobre trawienie.
Octem jabłkowym można też smarować skórę, co wpływa na jej jędrność, zachowanie właściwego pH, zapobiega wypryskom. Kompresy z roztworu octu i wody stosuje się przy bólach głowy, mięśni.
Mieszankę octu, wody i miodu można stosować do płukania bolącego gardła.

Nie jest wskazany dla wrzodowców oraz osobom z przeciwskazaniem stosowania w diecie kwaśnych produktów spożywczych.

Dostępny w sklepach ocet jabłkowy nie zawsze jest dobrej jakości, dlatego warto pokusić się o samodzielne przygotowanie octu, zwłaszcza, że nie wymaga dużego nakładu pracy.

Jak przygotować domowy ocet jabłkowy ?

• Wystarczy, umyć, pokroić na ćwiartki 1 kg jabłek.
• Umieścić jabłka w dużym słoju ( może być taki, w którym robimy ogórki małosolne).
• Następnie zalać 1 litrem przegotowanej i osłodzonej wody ( na 250 ml wody ; 1 łyżka cukru).
• Przykryć gazą, przymocowaną gumką recepturką lub sznurkiem.
• Ważne by jabłka znajdowały się pod powierzchnia wody, by zapobiec pleśnieniu. 
• Po 3-4 tygodniach ocet jest gotowy. Poznamy ten etap po tym,że woda przestaje sie pienić, nie tworzą sie bąbelki. Ocet powinien mieć słodkokwaśny smak i przyjemny zapach jabłek.
• Przelewamy ocet przez gazę do czystych butelek.
• Butelki z octem przechowujemy w lodówce, by nie przedłużać procesu fermentacji.

Folia aluminiowa to nie tylko kwestia błyszczącej strony

Używa jej około 90 % Polaków. Tak twierdzą statystyki. Zapewniano nas przez ostatnie lata, że nie ma wpływu na organizm człowieka, wbrew posiadanej wiedzy z lat szkolnych o szkodliwości aluminium.  Pakujemy zatem w nią kanapki, zabieramy na pikniki, pieczemy w niej ryby i mięsa, warzywa, używamy do grillowania. Jedyny problem , jaki ma większość użytkowników to odwieczny dylemat , którą stroną jej używać : matową czy błyszczącą ?
Tymczasem naukowcy ze Światowej Organizacji Zdrowia przestrzegają przed używaniem folii auminiowej. Częste używanie folii a zwłaszcza jej podgrzewanie powoduje bowiem odkładanie się w naszych kościach oraz mózgu dużych ilości aluminium, co nie pozostaje obojętne dla naszego zdrowia. Kumulowanie aluminium w naszym organizmie ma związek z chorobą Alzheimera, osteoporozą, wczesną demencją.
Warto zatem dla własnego bezpieczeństwa pożegnać bez skrupułów zarówno tę w rolkach, jak i pod postacią tacek czy wygodnych foremek do pieczenia. W zamian za to lepiej zaprzyjaźnić się z naczyniami żaroodpornymi.
Aluminium znajduje sie oczywiście nie tylko w tej nieszczęsnej rolce foliowej, ale również w lekach, chemii gospodarczej, kosmetykach, przetworzonej żywności. Dlatego jeżeli mamy na coś wpływ w naszym codziennym życiu to wykorzystujmy tę możliwość. Starajmy się żyć świadomie i dokonujmy świadomych wyborów.

Horchata - walencki sposób na orzeźwienie

Hiszpanie mówią o niej " orczata"(horchata) , Francuzi „orż” (horge). 

Legenda głosi, że nazwa"horchata" pochodzi z czasów rekonkwisty, kiedy król Aragonii, Jakub I został poczęstowany przez wiejską dziewczynę kubkiem zimnego napoju. 

Król zapytał co właściwie spożywa, na co dziewczyna odpowiedziała "Es leche de chufas" ( to jest mleko z migdałów). Na te słowa władca powiedział " ¡Aixo no es llet, aixo es or xata!  - to nie jest mleko, to jest złoto, piękna. 

W Europie horchata popularna jest zwłaszcza w Hiszpanii. 

Za jej ojczyznę uważana jest Walencja. To właśnie w tym regionie występuje chufas - roślina, z której wytwarzany jest słodki napój. Skład napoju  to zmielone chufas z dodatkiem wody i cukru. Horchata smakuje najlepiej z fartons – podłużnymi ciasteczkami, które macza się w napoju. W taki sposób jest podawana w hiszpańskich horchateriach. 

O ile sama horchata jest niskokaloryczna , to w wersji z ciasteczkami powinna być spożywana rozważnie ;-)

Chufas to inaczej migdał ziemny. Jednak nie Europejczycy odkryli chufas. Roślina znana była już w czasach starożytnych. Używano jej do balsamowania ciał faraonów. Popularna była zwłaszcza w dzisiejszym Sudanie i Egipcie. Właśnie stamtąd jej uprawa dotarła do Hiszpanii wraz z Arabami (VII - XII w.). Do wyrobu napoju używane są słodkie bulwy o długości 1-3 centymetrów, które są suszone a następnie mielone.

Cibora jadalna zwana migdałem ziemnym lub orzechem tygrysim staje się coraz popularniejsza także w Polsce, a to za sprawą jej prozdrowotnych właściwości. 

• Migdały ziemne to bogactwo protein, dzięki czemu zmniejszają apetyt i dają na dłużej uczucie sytości. 
• Cibora wspomaga pracę układu pokarmowego regulując metabolizm oraz zapobiegając zaparciom i biegunkom. Roślina działa rozgrzewająco i oczyszczająco na jelita, co sprawia, że łagodzi wzdęcia i kolki.
• Cibora to także bogactwo kwasów: oleinowego, linolowego, palmitynowego, stearynowego oraz mirystynowego – w bulwach rośliny znajduje się ok. 20 proc. olejów, które właściwościami przypominają oliwę z oliwek. 
• Migdał ziemny działa moczopędnie i pomaga pozbyć się nadmiaru toksyn i zatrzymanej wody z organizmu.
• Napój z migdałów ziemnych działa orzeźwiająco oraz wzmacniająco na organizm. Jest nieoceniony i polecany w przypadku zatrucia alkoholowego lub problemów żołądkowych.
• Ta roślina dba także o system nerwowy. Ze względu na zawartość witamin z grupy B, zwłaszcza witaminy B1 (tiaminy), cibora redukuje stres, łagodzi napięcie nerwowe, poprawia nastrój i sprawność intelektualną. Tiamina to także sprzymierzeniec naszego serca – wspomaga pracę układu krążenia i chroni przed chorobą wieńcową.

Warto podkreślić, że horchata stanowi doskonałą alternatywę dla osób unikających w swojej diecie mleka krowiego, ponieważ jest to napój roślinny, o bogatych wartościach odżywczych.

Komosa ryżowa - peruwiańska kasza dla każdego

Quinoa - komosa ryżowa przez Inków była nazywana matką zbóż, obecnie uważana za pożywienie doskonałe.

Dostarcza bowiem pełnowartościowego białka. Jest źródłem aż 8 aminokwasów, co nie jest typowe dla roślin. Ich występowanie w komosie sprawia, że może ona zastąpić mięso. Jest bogatym źródłem witaminy E. Zawiera witaminy D, C, B oraz żelazo, miedź , potas, cynk, magnez, fosfor, mangan oraz regulujący pracę przewodu pokarmowego błonnik.
Komosa to również żródło silnych przeciwutleniaczy chroniących przed zbyt szybkim starzeniem sie organizmu oraz przed rozwojem chorób nowotworowych.
Zawiera ponad 2 razy więcej nienasyconych kwasów tłuszczowych niż pszenica. Spożywanie kwasów omega-3 oraz kwasu alfalinolenowego, obecnych w ziarnach quinoa wpływa korzystnie na układ krążenia oraz zapobiega miażdżycy.
Komosa dostarcza sporo energii, gdyż ziarna składają się głównie z węglowodanów. Przy czym zboże to posiada niskie IG =35, co oznacza, że energia uwalnia się powoli. W jej skład wchodzą głównie węglowodany złożone, ponadto będąc źródłem błonnika obniża poziom glukozy we krwi. W związku z tym może być spożywana przez chorych na cukrzycę. Doskonale sprawdzi się również w jadłospisie osób odchudzających się.
Nie zawiera glutenu, zatem mogą ją spożywać również osoby chore na celiakię.
Komosa ryżowa posiada właściwości wzmacniające cały organizm a w szczególności nerki. Polecana jest również na bóle migrenowe. Polecana jest matkom karmiącym, ze względu na właściwości wspomagające wytwarzanie pokarmu oraz dzieciom ze względu na lekkostrawność oraz właściwości stymulujące hormon wzrostu.
Ziarna komosy zawierają saponiny, dzięki którym komosa wykazuje właściwości przeciwalergiczne, przeciwzapalne i immunostymulujące.
Komosa ma lekko słodkawy smak, nadaje się do przyrządzania dań głównych oraz deserów. Może zastąpić ryż, kasze, makarony, ziemniaki. Można dodawać ją do zup, sałatek, stosować do wypieków. Prażone ziarna są doskonałym dodatkiem do jogurtu.
Ziarna komosy należy przed spożyciem wypłukać, gotować w proporcji 1: 2 ( szklanka komosy na 2 szklanki wody) ok. 10-15 minut. Ugotowaną można przechowac w lodówce, w szczelnym pojemniku do 3 dni.

Komosę można kupić w sklepach ze zdrową żywnością, ale ostatnimi czasy jest również dostępna w supermarketach.

Różne wariacje z quinoa w roli głównej 
W sałatce z kalafiorem
W kotletach kalafiorowo-brokułowych
W papryce faszerowanej

Kalafior na zdrowie i na zdrowe odchudzanie

Kalafior należy do rodziny kapustnych. Pochodzi z Cypru i bywał nazywany kapustą cypryjską. W krajach śródziemnomorskich uprawiane są jego odmiany zielone i fioletowe oraz pomarańczowe. Ceniony jest nie tylko ze względu na walory smakowe, ale również dietetyczne. Podobnie jak brokuły, kapusta i jarmuż ma on duże znaczenie dla naszego zdrowia.
Ze względu na niską zawartość kalorii ( 100 g gotowanego kalafioru to ok. 21 kcal) doskonale sprawdza się w diecie odchudzającej.
Zawiera sód, potas, magnez, wapń, mangan, żelazo, miedź cynk, fosfor, fluor, chlor, jod, karoteny, witaminy z grupy B, K oraz witaminę C, której posiada dwukrotnie więcej niż biała kapusta.
Przewyższa również inne warzywa kapustne pod względem zawartości białek i wapnia.
Znajdujące się w kalafiorze związki zwiększają zdolności wątroby do neutralizowania toksycznych substancji oraz wspomagają układ immunologiczny, chronią przed reumatyzmem.
W kalafiorze występuje sulforafan który pobudza enzymy zwalczające raka. Spożywanie warzyw bogatych w sulforafan chroni przed nowotworami, chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy.
Posiada również działanie moczopędne.
Kalafior ze względu na swoje właściwości jest polecany jako składnik zbilansowanej i zdrowej diety. Należy jednak pamiętać, że kalafior posiada również właściwości wzdymające i spożywany w nadmiarze może powodować dyskomfort trawienny.Złagodzimy działanie gazotwórcze podając kalafior z dodatkiem czosnku, imbiru, kopru lub kminku.

Najlepsze kalafiory to te jędrne, białe. Nie kupujmy szarych, miękkich w dotyku, ponieważ prawdopodobnie leżały zbyt długo na sklepowej półce i są nieświeże.

Zazwyczaj podaje się go w postaci gotowanej w lekko osolonej wodzie ze szczyptą cukru.
Jak wszystkie warzywa kapustne - ze względu na zawartość związków siarki- kalafior przy gotowaniu wydziela specyficzny zapach.Sprawdzonym sposobem na pozbycie się nieprzyjemnej woni podczas gotowania jest dodanie do wody, w której gotujemy kalafior paru łyżek mleka lub odrobinę soku z cytryny. Można też dodać szczyptę gałki muszkatołowej, która nada przyjemnego aromatu. Zaleca się , aby początkowo gotować kalafior bez przykrycia. Nie należy też gotować zbyt długo, gdyż tracimy w ten sposób dużą część składników odżywczych.
Najwięcej prozdrowotnych wartości zachowuje w stanie surowym, przy czym należy pamiętać, że najwięcej witamin znajduję się w głąbie, mniej w kwiecie.
Starty na tarce kalafior może być podstawowym składnikiem surówek.

Jeżeli zależy nam na zrzuceniu zbędnych kilogramów pamiętajmy, że dodając do kalafiora zrumienioną tartą bułką dodajemy ok 130 kcal

Melon Kantalupa na stres i na upały

Ten letni owoc, pochodzący z Afryki i Azji swoją nazwę otrzymał od nazwy włoskiego miasta Cantalupo, leżącego niedaleko Rzymu.
Miąższ kantalupy jest żółtopomarańczowy, słodki i aromatyczny.
Kantalupa jest jednym z najlepszych źródeł beta-karotenu, który w organizmie zostaje przekształcony w witaminę A potrzebną do produkcji komórek limfocytów. Beta-karoten wspomaga funkcjonowanie wzroku, jest przeciwutleniaczem chroniącym przed rozwojem niektórych nowotworów, miażdżycy, korzystnie wpływa na stan skóry. 
 Melon ten bogaty jest również w witaminę C niezbędną dla systemu odpornościowego. Jest doskonałym źródłem potasu. Potas obniża ciśnienie krwi, zmniejsza ryzyko choroby wieńcowej i wylewu ( szklanka pokrojonych melonów zawiera ok. 360 mg potasu, przy czym dzienne zapotrzebowanie na potas to ok. 4700 mg ) 
Melon ma niską zawartość kalorii, 100 g melona zawiera  - 34 kcal, ma właściwości moczopędne i przeczyszczające, detoksykacyjne,  likwiduje nadmiar sodu w organizmie oraz reguluje procesy trawienne i korzystnie wpływa na pracę jelit.
Melony zawierają cytrulinę - aminokwas, który wspomaga odchudzanie. Osoby walczące ze zbędnymi kilogramami powinny włączyć melon do swojej codziennej diety.
Zalecane są w leczeniu schorzeń reumatycznych oraz układu moczowego.
Naukowcy francuscy zalecają spożywanie melonów jako sposobu walki ze stresem i przemęczeniem w związku z zawartym w melonie w dużej ilości enzymatycznego przeciwutleniacza o nazwie dysmutaza ponadtlenkowa.
Dysmutaza ma właściwości minimalizowania szkód w naszym organizmie, jakie powodują wolne rodniki uwalniające się podczas stresu.


Ze względu na dużą zawartość cukru melonów powinny unikać osoby z zaburzeniami trawiennymi oraz chorzy na cukrzycę, którzy mogą natomiast sięgać po gorzkiego melona. U osób uczulonych na pyłki traw może pojawić się reakcja alergiczna po spożyciu melona.

 Kantalupa smakuje najlepiej schłodzona na krótko przed spożyciem, jedzona samodzielnie lub jako dodatek do sałatek, jogurtu, sera.

Inne rodzaje melonów :

melon emir

melon miodowy

                                                                                                                                                                




                                                                            

melon galia

melon melba

melon seledyn

Jajka - odczarowane zło

W ciągu ostatnich lat jajka miały sporo złej prasy. Były nosicielem salmonelli a ich spożywanie groziło zapchaniem tętnic i wzrostem cholesterolu.

Przyszedł czas by odczarować jajka...
 Sam fakt, że jakiś produkt zawiera cholesterol, nie oznacza jeszcze, że podniesie on jego poziom w organizmie. Wątroba bowiem produkuje taką ilość cholesterolu, jaka jest mu potrzebna - ma wewnętrzny mechanizm regulacyjny.
Jajka zawierają substancję zwaną lecytyną. Lecytyna jest niezbędna dla wszystkich komórek organizmu, stanowi składnik błon komórkowych, jest emulgatorem tłuszczu i cholesterolu, rozbijając je na małe cząstki i zapobiegając osadzaniu się ich na ściankach naczyń. Liczne badania wykazały, że codzienne zażywanie lecytyny redukuje poziom „złego” cholesterolu (LDL), podnosi poziom „dobrego” cholesterolu (HDL) i zapobiega miażdżycy. Lecytyna jest niezbędna w pracy mózgu i serca. Wielonasycone kwasy omega-3 zawarte w jajkach wpływają na równoważenie poziomu cholesterolu.
Jajka to również źródło choliny, która jest niezbędna do prawidłowej budowy i funkcjonowania każdej komórki naszego ciała. Cholina stymuluje rozwój mózgu, bierze udział w metabolizmie cholesterolu, tłuszczów, ma wpływ na pracę wątroby i nerek. Brak choliny hamuje wiele procesów w organizmie. Dostarczanie choliny jest szczególnie ważne w przypadku kobiet ciężarnych. Organizm bowiem nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości tej tej substancji. W związku z tym musi być ona dostarczona z pożywieniem.
Jajka dostarczają przede wszystkim protein doskonałej jakości. Jajko jest źródłem pełnowartościowego białka, które jest nam niezbędne do życia. Żółtka zawierają karotenoidy, luteinę i zeaksantynę wspomagające ochronę przed związanymi z wiekiem chorobami oczu, takich jak zwyrodnienie plamki żółtej czy katarakta. Jajka są jednymi z pokarmowych źródeł witaminy D. Zawierają witaminy z grupy B, selen, wapń, żelazo, potas, cynk, magnez, kwas foliowy.Większość wartości odżywczych znajduje się w żółtku jaja, dlatego nie rezygnujmy z jedzenia żółtka na rzecz samego białka, co często zdarza się osobom chcącym się zdrowo odżywiać.
Jajka zawierają śladowe ilości węglowodanów, natomiast dużo białka i dobrego tłuszczu. 
Spożywane jajka gwarantują duże poczucie sytości, dlatego warto sięgać po nie przygotowując śniadanie.Testy przeprowadzone na Pennington Biomedical Research Centre w Luizjanie wśród 20 otyłych ochotników wykazały, że osoby, którym na śniadanie podawano jajka, później odczuwały mniejszy apetyt, dzięki czemu zjadały mniej. Duże jajko zawiera ok. 80 kcal. co również zdecydowanie przemawia na korzyść jajek.
Jednakże pamiętajmy, że na jakość jajek wpływa ich pochodzenie a raczej sposób hodowli i odżywiania kur.
Na każdym jajku można znaleźć ciąg następujących znaków : X-YY-AABBCCDD
X oznacza sposób hodowli kur :
3 - chów klatkowy - najgorszy, gdyż kury żyją w bardzo małych klatkach, nigdy nie widzą słońca, trawy. Klatki są tak małe, że uniemożliwiają kurom obracanie się, czy rozprostowanie skrzydeł. Kurom obcina się dzioby, aby wzajemnie się nie raniły. Aby zapobiec chorobom kurom podaje się antybiotyki. 
2 - chów ściółkowy - różni się od klatkowego tym, że kuru mogą przemieszczać się w ciasnych pomieszczeniach.
1 - chów wolnowybiegowy -kury mogą opuszczać kurnik, do dyspozycji mają grzędy, kąpiele w piasku, karmione są paszą
0- chów ekologiczny- kury żyją na wolnym wybiegu, karmione są trawą, ekologiczną karmą bez dodatków chemicznych. Mają możliwość skubania dżdżownic, kąpieli w piasku. Ich jajka są najbardziej wartościowe. 

YY - to symbol kraju, z którego pochodzą jajka
AABBCCDD - wskazuje na producenta jajek 
AA - kod województwa
BB - kod powiatu
CC - kod zakresu działalności
DD - kod firmy

Kiedy już kupimy jajka od "szczęśliwych " kur to pamiętajmy, że najzdrowsze to te przyrządzone w koszulkach, gotowane na miękko, sadzone. W cieknącym żółtku jest najlepiej przyswajalna lecytyna.
Unikajmy długiego gotowania jajek. Zbyt długie gotowanie jajka sprawia, że wokół żółtka pojawi się zielonkawa otoczka w wyniku reakcji siarki z żelazem. Takie jajka tracą wiele cennych składników i są ciężkostrawne.

Reasumując; Jeśli tylko nie mamy problemów z cholesterolem i spożywamy równocześnie wiele warzyw oraz owoców, a mniejsze ilości mięsa, możemy sobie pozwolić nawet na 2-3 jajka dziennie. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) dopuszcza jedzenie do 10 jajek tygodniowo. Ale uwaga -wszystkich . Czyli również tych, które spożywamy  wraz z makaronami, ciastami czy sosami, panierkami